نگاهی به فیلم سینمایی «ابلق» | چرا زنان فیلم‌های نرگس آبیار شکست‌خورده‌اند؟
نرگس آبیار کارگردان فیلم سینمایی ابلق با وجود دارابودن دغدغه‌های جدی برای زن آن‌ها را منفعل و ضعیف نگه می‌دارد تا مجبور نباشد برای مسئله‌ای مهم که روی آن دست گذاشته است، راه‌حلی ارائه دهد.
قاسمی|به گزارش شهرآرانیوز، فیلم سینمایی «ابلق»، آخرین اثر نرگس آبیار، درحالی روی پرده سینما رفته است که در ابتدای اکرانش فروش یک‌میلیارد و ۷۰۰میلیون تومانی را رقم زده و اکنون علاوه بر اینکه توانسته است پرفروش‌ترین و پرمخاطب‌ترین فیلم جدید سینماها لقب بگیرد، با عبور از «دوزیست» و «تی‌تی»، به پرفروش‌ترین فیلم روز سینمای ایران نیز تبدیل شده است.
نرگس آبیار پس از آنکه موفق شد مهر تأیید مخاطبانش را پای آزمون مصائب فائزه در «شبی که ماه کامل شد» حک کند، اکنون نیز توانسته است با صدای خفه در گلوی راحله (الناز شاکردوست) در «ابلق»، احساسات تماشاگران فیلمش را خراش دهد.
راحله نیز ماننده فائزه و مثل او یک قربانی است. همچنین، او مثل زن‌های دیگر فیلم‌های آبیار درمانده از تلاش است. راحله زنی از جنس رنج و گذشت است که به زندگی ساده‌اش قناعت کرده و دل‌خوشی‌های کوچک او را راضی کرده است. با درنظرگرفتن اینکه راحله شخصیت اصلی فیلم است، با وجود همه ضعف‌ها و نقص‌هایی که نویسنده برایش در نظر گرفته است، باید روی خطی از تلاش و تقلا حرکت کند؛ اما این تلاش‌ها آن‌قدر نیست که بتواند بار شخصیت محوری را به دوش بکشد. راحله در بیشتر اوقات منفعل است، غصه می‌خورد و منتظر درست‌شدن اوضاع می‌ماند و در جایی که تلاشش با شکست روبه‌رو می‌شود، آن شکست و قربانی‌بودن را می‌پذیرد؛ تمثیلی از یک زن قربانی که در ذهن مخاطب ثبت می‌شود. این فریاد خفه‌شده در گلو پایان فیلمی است که به یکی از مهم‌ترین و گسترده‌ترین معضلات جامعه روز پرداخته است.
کارگردان «ابلق» با وجود دارابودن دغدغه‌های جدی برای زن و تلاش او برای واردکردن این دغدغه به سینما، آن‌ها را منفعل و ضعیف نگه می‌دارد تا مجبور نباشد برای مسئله‌ای مهم که روی آن دست گذاشته است، راه‌حلی ارائه دهد. این درحالی است که شاید یک کنش نهایی پس از شکست مطلق می‌توانست راحله قربانی را دست‌کم در مسیر حرکت قرار دهد و بار قهرمان داستان را روی دوش همسرش (هوتن شکیبا)، به‌عنوان مردی با غیرت سنتی که حالا می‌خواهد نجات‌دهنده او باشد، نیندازد.
به‌نظر می‌رسد منفعل‌بودن شخصیت‌های زن در فیلم‌های آبیار به‌ویژه در «ابلق» به‌دلیل توقف نویسنده در نقطه نظاره‌گربودن جامعه است. نرگس آبیار در فیلم‌هایی که ساخته، نتوانسته است زن‌ها را از حالت انفعال خارج کند، نتوانسته است به آن‌ها قدرت تصمیم‌گیری و انتخاب بدهد. آن‌ها را گذاشته است گوشه رینگ و تماشاگر را دعوت کرده است که این شکست پرهیجان را با دقت ببیند.
بیشتر بخوانید:
کدام بازیگران زن سینما امسال پرکارتر بودند؟
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
